hepsi geçti

Kaybetmenin acısını çok yaşadım
Ve bir daha acımasın diye canım
Hiçbir şeye sahip olmadım...
Gitmene hep izin verdim, dönüşlerinide hiç beklemedim
İstediğin gibi yaşamanı kabul ettim
Çünkü karşımda büyüyen bir çocuk vardı ve ben onu yeterince özgür bırakmalıydım
Yaşadıklarını, sende gözlemlediklerimi
Ben yaşayalı, bitireli, üstüne süngeri çekeli o kadar çok olmuştu ki
Sende yaşa diye sana izin verdim
Çok çalıştım, hatırlamamak için beni üzenleri
Çok içtim, çok dağittım, dibine vurdum yeri geldi
Çok ağladım, çok güldüm,
Hiç beklemedim gidenleri
Vazgeçişlerim oldu, terkedişlerim
Falcılarda aldım hep soluğu
Çoğu gece şişenin dibindeydim
İçim ağlarken hep neşeliydim
Maskemi taktım hep
Çok insanı üzdüm, çok kırdım
Kırılmamak için!!!!
Çoğu insanı görmezden geldim
Sevdiğim kalpler oldu, bir anda onları bile silebildim
Sanki tek gerçek bendim!
Ve kimse kimseyi benim kadar sevemezdi
Rüyamda gördüm seni
Sitem duymak değil, öykünü duymak istiyorum dedin..
Öyküm o kadar uzundu ki
Anlayabilmen için en başından okumalıydın yazdığım herşeyi
Ne gözlerime , ne kalbime nede ağzımdan dökülenlerle anlardın beni
Bazen kendine bakman yeterliydi aslında
Çünkü ben hep karşımda oturan senin, aynalığım olduğunu bilerek baktım gözlerine
Seni olduğun gibi kabul edip, özgür bıraktım
Çünkü benim hep değişmemi beklediler,
Yeterince özgür bulamadım hiç kendimi
Oysa her zaman bildiğimi okudum ben
Canımın acısının geçmesi çok uzun sürmemişti
O arada yaptıklaırmı saymıyorum..
Üzüldüğüm kadar da üzmeyi öğrendim
Ayık olmamayı mutlu olmak sandım
Mutluluklarımı verip, şişeler aldım

Hep çok eğlenmeliydim, hep çok çalışmalıydım, hep çok yorulmalıydım ve hep çok sarhoş olmalıydım
Fotoğraf karelerinde ben hep çok mutlu olmalıydım, en büyük gülücük benim olmalıydı
Ama geçti hepsi geçti...

yolun başındayım

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiş,
Neden kendime aşık olduğumu anladım.
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığımı anladım.
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek çok sevdiği acıtabilirmiş,
Çok acıttığında canımı anladım
Tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanında tutanlar varmış,
Neden hiç yalnız kalmadığımı anladım.
Ve Sana ihtiyacım var, gel diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana git dediğimde anladım.
Biri sana git dediğinde, kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım
Ve bir kez terk etti mi seni,birkez aldattımı, affetmek çok zormuş,
Ben de affedemediğim şeyin ne olduğunu anladım.
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığımda anladım.
Özür dilemek değil, affet beni diye haykırmak istemekmiş, pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğunu anladım.
Affedemem, çok geç demek kaltak bir gururdan başka bir şey değilmiş,
hala sevgi varsa içinde eğer,
Tutsak kalbimin kapılarını kırıp, içine baktığımda anladım.
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedebilmeyi,
Seni affetmeyi ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.
Daha bir çok şey anladım. Ama en önemlisi
Daha yolun çooook başında olduğumu anladım..

eski

Çok seversin..
Aklının ucundan bile çıkmaz..
Hergün her saniye onu düşünürsün
Her mesajda her telefonda mutlu olursun
Sonra sana ait olmadıgı aklına gelir.
Kendini kandırmaya devam eder gülümsersin hayata inat..
Milyon kez gözünü aç artık denmesine rağmen..
Gözünü sıkıca yummayı tercih edersin,
Kimseyi dinlemezsin,
Hep karşı çıkarsın,
Yine kendini kandırırsın,
Hayat kendini kandırmakla geçer,
Oysaki herkese bu konuda fikir verirken..
Artık sahte yada gerçeği ayırt edemez hale gelirsin..
Mutluluktan korkarsın..
Gitmek istersin.
Falların bile ulaşamıcağı yerlere.
Yeni bir sayfa açmaya.
Başka insanlar başka aşklar başka bir yaşam.
Sayfaları tek tek yırtıp atmak istersin.
Yüzündeki aptal maskeyle beraber.
Sonra aklına gelir,
İki türlü üzülmek vardır bu çaresizliğe.
Hem mutluluklarla hemde düşündükçe beynini kemiren sorularla,
Yada tamamen silip sadece üzülmek,
Sadece üzülmeni isteyenler çoğunluktadır,
Sonunda mutlu olacağın için,
Ama hep aksini seçersin,
Sadece üzülmek zor gözükür gözünde,
Yada inandığın tek birşey olur,
Bazen sorarsın kendine ,
Kendini kandıran sadece benmiyim diye,
Acaba oda kaçarak kendini kandırmış olmuyomudur diye,
Ama buda senin kendini başka şekilde kandırmandır aslında,
Sonunda herşeyden pes eder oluruna bırakırsın artık,
Nolucaksa olsun dersin,
Kaybedicek birşeyin yok dersin,
Ve aklını kemirip bitiren sorularla hayatına devam edersin..

might be

It might not be the right time
I might not be the right one
But there's something about us I want to say
Cause there's something between us anyway

I might not be the right one
It might not be the right time
But there's something about us I've got to do
Some kind of secret I wiLL share with you

I need you more than anything in my Life
I want you more than anything in my Life
I'LL miss you more than anyone in my Life
I Love you more than anyone in my Life

yabancı

Bir kadeh bir kadeh derken bir bakmissin hafif basin donuyor.ardindan birkac kadehten sonra karsindaki aslinda gormek istedigin kisi olmustur.sen baslarsin anlatmaya gormeyi istedigin karsindaki yabanciya kafandakileri,kalbindekileri.biryerden sonra acitir canini konusamazsin gozlerini kapatsan olmaz basin donsede gozyaslarina engel olmaz.bir kadeh daha icersin dusup sizmak icin ama o kadehte birkere daha baslarsin konusmaya.busefer durduramazsin gozyaslarini.aglarsin kafandakilere,aglarsin kalbindekilere,aglarsin paylastigin her saniyeye.ve aglarsin en cokta kendi haline.